Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

Η λήξη του εκπαιδευτικού τριμήνου.

Στις 10 Μαρτίου 2008 «τελειώνει» το 2ο τρίμηνο όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 3 του 201/1998 Π.Δ. Το όριο αυτό είναι δυνατό να μην προσληφθεί ως ένα απόλυτα τυπικό γεγονός, το οποίο εντάσσεται τελετουργικά στην καθημερινή ρουτίνα της σχολικής μονάδας με αποτέλεσμα να «εξαφανίζεται από τις διαδικασίες και την προοπτική του εκπαιδευτικού προγραμματισμού.
Η συγκέντρωση των καταστάσεων της βαθμολογίας από το διευθυντή της σχολικής μονάδας μέσα στο προκαθορισμένο διάστημα των τριών ημερών από τη λήξη του τριμήνου, η συμπλήρωση της βαθμολογίας στον «έλεγχο προόδου» του μαθητή και στο «Βιβλίο Μητρώου και Προόδου μαθητών (Β.Μ.Π.)» και η καθιερωμένη συνάντηση με τους γονείς είναι οι πιο «υπηρεσιακές» και μάλλον επιφανειακές πλευρές των διαδικασιών που σηματοδοτεί το τέλος του τριμήνου.
Έχουμε τη γνώμη ότι είναι δυνατό να γίνουν μια σειρά ενέργειες, στο επίπεδο της σχολικής μονάδας, οι οποίες θα οδηγήσουν το Σύλλογο Διδασκόντων σε ένα πιο ουσιαστικό αναστοχασμό της μέχρι το σημείο αυτό εκπαιδευτικής διαδρομής. Ο εντοπισμός των δυσκολιών μάθησης και η εξατομικευμένη αντιμετώπισή τους, η επικαιροποίηση και ο πιθανός αναπροσανατολισμός του εκπαιδευτικού προγραμματισμού αναφορικά με το τρίτο τρίμηνο αλλά και η πιο συστηματική οργάνωση της επικοινωνίας με τους γονείς είναι μερικά από τα θέματα που μπορούν να απασχολήσουν το σύλλογο διδασκόντων στη συνεδρίαση του με αφορμή την λήξη του τριμήνου.
Είναι σημαντικό να αναζητηθεί η βοήθεια και η επικουρία των σχολικών συμβούλων, των υπευθύνων υποστήριξης (περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, υγείας και πολιτιστικών), φορέων όπως το ΚΔΑΥ κ.λ.π Φυσικά στις δομές αυτές περιλαμβάνουμε και το Γραφείο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης το οποίο δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτό ως μηχανισμός γραφειοκρατικής διαχείρισης και ελέγχου αλλά ως δομή που αποτυπώνει την εικόνα του συγκεκριμένου υποσυστήματος, συμμετέχει στη διαμόρφωση των ειδικών του στόχων, διαχειρίζεται τους διαθέσιμους πόρους και παρέχει συνεχή και καθημερινή στήριξη στο εκπαιδευτικό έργο.

Οι μαθησιακές δυσκολίες ως αντικείμενο διαλόγου στο σύλλογο διδασκόντων.

Στο πλαίσιο αυτό θεωρούμε χρήσιμο να συνεδριάσει ο σύλλογος διδασκόντων με οργανωμένο τρόπο, δηλαδή κατόπιν προετοιμασίας-διαβούλευσης και να ασχοληθεί εξατομικευμένα με κάθε μαθητή που οι δάσκαλοι της τάξης θεωρούν ότι παρουσιάζει δυσκολίες μάθησης και επομένως βρίσκεται σε ζώνη επικινδυνότητας. Ο κάθε εκπαιδευτικός θα μπορούσε στα πλαίσια αυτής της συνεδρίασης να παρουσιάσει -σύντομα αλλά με σαφήνεια και με χαρακτηριστικά παραδείγματα -τις περιπτώσεις που εκτιμά ότι έχουν άμεση προτεραιότητα, κάνοντας μια εκτίμηση σχετικά με την εικόνα της προόδου που παρουσιάζει ο μαθητής από την αρχή της χρονιάς και προτείνοντας μια σειρά από μέτρα, τα οποία που θα μπορούσαν να διευκολύνουν τη θετική εξέλιξη του κάθε μαθητή.
Είναι σημαντικό να ακολουθήσει συζήτηση στα πλαίσια της οποίας θα εντοπιστούν πέρα από τις δυσκολίες και τα «αδύνατα σημεία» και οι ικανότητες και τα «δυνατά σημεία» πάνω στα οποία είναι δυνατό να βασιστούν τα προγράμματα παρέμβασης. Οι στόχοι και τα μέσα για την παρέμβαση αυτή θα επιλεγούν συλλογικά με στόχο να δημιουργήσουν ένα πλέγμα υποστηρικτικών σχέσεων που θα διευκολύνει τη μαθησιακή διαδρομή του μαθητή. Η ευθύνη για την υλοποίηση των αποφάσεων είναι επιθυμητό να αναληφθεί από το σύνολο των μελών του συλλόγου διδασκόντων και η επιτυχία της προσπάθειας είναι δυνατό να αναχθεί σε δείκτη αυτοαξιολόγησης αναφορικά με την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου που παρέχει η σχολική μονάδα.

Ο προγραμματισμός του εκπαιδευτικού έργου μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς.

Ένα δεύτερο σημαντικό ζήτημα που μπορεί να συμπεριληφθεί στη συνεδρίαση του συλλόγου διδασκόντων είναι η επικαιροποίηση και η λεπτομερέστερη επεξεργασία των στόχων και των χρονοδιαγραμμάτων αναφορικά με τις εκπαιδευτικές δράσεις και τις καινοτομίες του 3ου τριμήνου. Οι εκπαιδευτικές επισκέψεις, τα projects, η εφαρμογή των καινοτόμων προγραμμάτων, οι επίκαιρες εκδηλώσεις αλλά και οι δυσκολίες που προκύπτουν από την εφαρμογή των νέων αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων είναι επιθυμητό να γίνουν αντικείμενο συζήτηση και καταγραφής από το σύλλογο διδασκόντων.
Στόχος της διαδικασίας είναι να ενταχθούν όλες αυτές οι δράσεις στους γενικότερους εκπαιδευτικούς στόχους της σχολικής μονάδας και η ανάπτυξη δομών συνεργασίας ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν στην ίδια τάξη άλλα και σε εκπαιδευτικούς διαφορετικών τάξεων που οργανώνουν κοινές δράσεις.
Αναφορικά με τις δυσκολίες, τις απορίες ή τις παρατηρήσεις που προκύπτουν από την εφαρμογή των νέων αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων είναι κρίσιμο να καταγραφούν και να προωθηθούν τόσο προς τους Σχολικούς Συμβούλους όσο και προς το Γραφείο.

Η επικοινωνία με τους Γονείς

Η επικοινωνία με τους γονείς είναι πάγιο θέμα συζήτησης στα πλαίσια των παιδαγωγικών συνεδριάσεων του συλλόγου διδασκόντων και επιδιώκεται να αποκτήσει πιο μόνιμο και συστηματικό χαρακτήρα. Η σχέση εκπαιδευτικών και γονέων είναι σχέση συνεργασίας η οποία θέτει ως επίκεντρό της την οικοδόμηση θετικού δεσμού ανάμεσα στην οικογένεια και το μαθητή ώστε να οικοδομηθεί, με βάση τη σχέση αυτή, υποστηρικτικό για τη μάθηση περιβάλλον.

Η σημασία των παραπάνω διαδικασιών διαλόγου για την επαγγελματική εικόνα του εκπαιδευτικού.

Οι διαδικασίες που προτείνουμε δεν αποτελούν απλά διοικητικές υποδείξεις οργανωτικού χαρακτήρα αλλά αποτελούν ταυτόχρονα πλαίσιο για την παραγωγή παιδαγωγικού λόγου στο επίπεδο της σχολικής μονάδας, ο οποίος δεν θα επαναλαμβάνει γενικούς κανόνες και θεωρητικά σχήματα αλλά θα αποκτά «τοπική» σημασία και θα είναι επικεντρωμένος στις ανάγκες του συγκεκριμένου για τη κάθε σχολική μονάδα μαθητικού πληθυσμού.
Η γνώση και τα συμπεράσματα που παράγονται από αυτές τις διαδικασίες έχουν την ικανότητα να επηρεάσουν άμεσα την τρέχουσα εκπαιδευτική πρακτική και να ενισχύσουν την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Πιστεύουμε ότι επηρεάζεται και η επαγγελματική ανάπτυξη του κάθε εκπαιδευτικού, ο οποίος μέσα από αυτές τις διαδικασίες μεταβάλλεται, από «καταναλωτή» κεντρικά διαμορφωμένων παιδαγωγικών απόψεων και ακροατή προκατασκευασμένων «σεμιναριακών συνταγών», σε παραγωγό παιδαγωγικού λόγου και θεωρίας. Η θεωρητική αυτή παραγωγή προκύπτει από την άμεση εμπειρία του, βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση μαζί της και την ανατροφοδοτεί.