Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Φτιάχνω τα δικά μου παιχνίδια και ορίζω δικούς μου κανόνες

Οι μαθητές της Ε τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βαγίων με υπεύθυνη την εκπαιδευτικό Λαζαρίδου Δήμητρα στα πλαίσια του προγράμματός « ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΑ ΔΙΑΤΡΕΦΟΜΑΙ ΥΓΙΕΙΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΩ ΣΩΣΤΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ» ανέπτυξαν την δραστηριότητα «Φτιάχνω τα δικά μου παιχνίδια και ορίζω δικούς μου κανόνες».
Τρεις ομάδες ασχολήθηκαν με τη δημιουργία παιχνιδιών, που κατά κύριο λόγο λαμβάνουν χώρα σε ανοιχτούς χώρους και είναι ομαδικά
.

Πιο συγκεκριμένα, για την δημιουργία των παιχνιδιών πήραν ιδέες από παιχνίδια που παίζουν τα ίδια τα παιδιά και διαμόρφωσαν τους κανόνες σύμφωνα με το θέμα που ασχολούμαστε, τη διατροφή. Τα παιχνίδια που επινόησαν είναι τα εξής:

  • Το «φρουτοφιδάκι»
  • Η «φτουτοπυραμίδα»
  • Το «φρουτοκράζω και φωνάζω»

Οι μαθητές θα πρέπει:

  1. Να γνωρίσουν πως δίνουμε γραπτές αλλά και προφορικές οδηγίες για παιχνίδια.
  2. Να συνδυάσουν τις ιδέες τους για την επίτευξη κάποιου κοινού στόχου
  3. Να παίζουν ομαδικά
  4. Να σέβονται και να τηρούν τους κανόνες των παιχνιδιών



Παιχνίδι 1ο ΦΡΟΥΤΟΦΙΔΑΚΙ
Υλικά που χρειάζεστε: ζάρι, κιμωλίες ή κεραμίδια, ένα μικρό δοχείο.
Κανόνες του παιχνιδιού.
Αρχικά, χαράζουμε στο δρόμο με κιμωλία ή κεραμίδι το σχέδιο του παιχνιδιού. Σχηματίζουμε 40 κουτάκια, σε κάποια από τα οποία έχουμε γράψει υγιεινά και ανθυγιεινά τρόφιμα. Έπειτα, χωριζόμαστε σε ομάδες των δυο η τριών ατόμων. Η ομάδα που θα παίξει πρώτη θα είναι αυτή που θα φέρει τη μεγαλύτερη ζαριά. Στη συνέχεια, ρίχνουμε το ζάρι και προχωράμε τόσα κουτάκια όσα λέει το ζάρι. Αν πέσουμε σε κουτάκι με υγιεινή τροφή, προχωράμε 2 κουτάκια, ενώ αν πέσουμε σε ένα κουτάκι με ανθυγιεινή τροφή πάμε 3 κουτάκια πίσω. Νικήτρια ομάδα είναι αυτή που θα φτάσει στο τέλος πρώτη.



Παιχνίδι 2ο Η ΦΡΟΥΤΟΠΥΡΑΜΙΔΑ
Κανόνες του παιχνιδιού.
Αρχικά, τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες και το παιχνίδι ξεκινάει, με την προϋπόθεση να είναι συγκεντρωμένα σε ανοιχτό χώρο. Για να δούμε ποια ομάδα θα κυνηγάει θα βγάλουμε «αριθμάκια». Τα μέλη της ομάδας που κυνηγάνε πρέπει να πιάσουνε τα μέλη της άλλης ομάδας. Όποιο παιδί πιάσουνε, τότε αυτό αναγκάζεται να βγει από το παιχνίδι.
Τα παιδιά, για να αποφύγει να πιαστούν, λένε κάποιο ανθυγιεινό φαγητό και μένουν ακίνητα. Για να ελευθερωθούν θα πρέπει κάποιο άλλο μέλος της ομάδας να τους ακουμπήσει και να πει κάποια υγιεινή τροφή. Το παιχνίδι τελειώνει όταν όλα τα μέλη της ομάδας «αιχμαλωτιστούν» με κάποια ανθυγιεινή τροφή, και έτσι κυνηγάει η άλλη ομάδα και το παιχνίδι αρχίζει ξανά.




Παιχνίδι ΦΡΟΥΤΟΚΡΑΖΩ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΩ
Υλικά που θα χρειαστείτε: μπάλα
Κανόνες του παιχνιδιού.
Αρχικά, τα παιδιά συγκεντρώνονται σε κάποιον ανοιχτό χώρο. Όλα τα παιδιά συγκεντρώνονται σε ένα σημείο και επιλέγουν κάποιο φρούτο ως όνομα. Στη συνέχεια, βγάζουμε αριθμάκια και όποιος χάσει παίρνει την μπάλα. Έπειτα, την πετάει ψηλά στον αέρα και φωνάζει κάποιο φρούτο.
Το παιδί που έχει επιλέξει το φρούτο αυτό τρέχει να πιάσει την μπάλα. Αν την πιάσει χωρίς να πέσει κάτω, τότε φωνάζει και αυτό κάποιο άλλο φρούτο, αν όμως η μπάλα σκάσει στο έδαφος τότε λέει: «1,2,3 στοπ» και όλα τα παιδιά που έτρεχαν, σταματάνε. Τότε, το παιδί αυτό προσπαθεί να πετύχει κάποιο άλλο παιδί. Αν τα καταφέρει, το παιδί μετράει μία σοκολάτα. Αν όμως δεν το πετύχει, τότε ο ίδιος του μετράει μια σοκολάτα.
Στις πέντε σοκολάτες τα υπόλοιπα παιδιά έχουν το δικαίωμα να του αλλάξουν όνομα και επιλέγουν μια βλαβερή για τον οργανισμό μας τροφή. Το όνομα του παιδιού πλέον έχει αλλάξει και το φωνάζουν με το καινούριο που του έχουν αποδώσει. Το παιχνίδι τελειώνει όταν μένει ένα παιδί, ο νικητής, που δεν του έχουν αλλάξει το όνομα.
(κάποιος θα έχει στραμμένη την πλάτη του στα υπόλοιπα παιδιά και αυτά θα έχουν και από έναν αριθμό. Όταν το παιδί με τη γυρισμένη πλάτη γυρίσει, θα πει στην τύχη έναν αριθμό. Η ομάδα με τον αριθμό αυτό θα κυνηγάει).





στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Στυλίδας

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ε2 και Στ1 του 4ου Σχολείου Λιβαδειάς, την Τετάρτη 1-12-2010 επισκέφθηκαν το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και παρακολούθησαν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα" κλιματικές αλλαγές- ακραία καιρικά φαινόμενα". Την εκπαιδευτική επίσκεψη οργάνωσαν οι εκπαιδευτικοί κ. Ασημάκης Ευθύμιος, κ. Κόκκινος Σπύρος και η κ. Ελένη Πέτρου.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν στο σχολικό Blog Ελικώνιο:
«Όταν φτάσαμε εκεί μας υποδέχτηκαν οι υπεύθυνοι του Κέντρου. Αφού μας καλωσόρισαν και μας έδωσαν λίγο χρόνο για να ξεκουραστούμε και μετά περάσαμε στην αίθουσα προβολών όπου μας παρουσίασαν τις κλιματικές αλλαγές του πλανήτη μας, τις αιτίες που τις προκαλούν, αλλά και τις επιπτώσεις στον άνθρωπο, στα ζώα και γενικά στο περιβάλλον.
Όλα αυτά παρουσιάστηκαν με πολύ ευχάριστο τρόπο, με παρουσίαση διαφανειών από βιντεοπροβολέα και άλλα πολυμέσα. Ακολούθησε συζήτηση, δόθηκαν απαντήσεις στα ερωτήματά μας, λύθηκαν οι όποιες απορίες μας είχαν δημιουργηθεί από όσα είχαμε παρακολουθήσει.



Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα τα παιδιά χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και οδηγηθήκαμε σε τρεις διαφορετικές αίθουσες, τη κεντρική όπου έγινε προβολή διαδραστικών δραστηριοτήτων και παιχνιδιών, το εργαστήριο με τα στερεοσκόπια, όπου μελέτησαν διάφορα αντικείμενα ανακαλύπτοντας τη μαγεία μιας μορφής του " μικρόκοσμου" και το εργαστήριο της φυσικής ιστορίας, όπου ενημερωθήκαμε με σύντομο και περιεκτικό τρόπο για την ιστορική εξέλιξη της γης, και περιεργαστήκαμε πετρώματα, απολιθώματα και άλλα σχετικά εκθέματα. Οι συγκεκριμένες δραστηριότητες έγιναν με τη συνοδεία ενός υπεύθυνου του Κέντρου και από τους συνοδούς μας, έναν για κάθε τμήμα.

Τέλος οδηγηθήκαμε στον προαύλιο χώρο, όπου πάντα χωρισμένοι σε τρεις ομάδες κάναμε διάφορες μετρήσεις. Μετρήσαμε την τη θερμοκρασία του αέρα και του εδάφους, την ατμοσφαιρική πίεση και την ταχύτητα του ανέμου κ.ά.
Η παραμονή μας στο Κέντρο έκλεισε με την αναπαράσταση του παραδοσιακού δρώμενου της " περπερούνας", για την επίκληση βροχής με τη συνοδεία ακορντεόν, όπου για μια ακόμη φορά συμμετείχαμε όλα τα παιδιά με μεγάλη χαρά.
Το πρόγραμμα όμως δεν είχε ολοκληρωθεί.


Μπήκαμε στο λεωφορείο και πήραμε το δρόμο για την παραλία της Στυλίδας. Εκεί πάλι χωρισμένοι σε τρεις ομάδες κάναμε νέες μετρήσεις και με βάση τις διαφορές που προέκυψαν από τις μετρήσεις που είχαμε κάνει στο Κέντρο, που είχε μεγαλύτερο υψόμετρο, συνειδητοποιήσαμε το ρόλο του υψόμετρου, αλλά και της απόστασης της θάλασσας στη διαμόρφωση των καιρικών συνθηκών και του κλίματος γενικότερα.
Όλα ήταν πολύ ενδιαφέροντα, μάθαμε πράγματα που αφορούν την καθημερινή μας ζωή.
Όμως η ώρα πέρασε και έπρεπε κάτι να φάμε. Όλοι μαζί πήγαμε για φαγητό στην πλατεία της Στυλίδας. Μετά το φαγητό ξεκουραστήκαμε για λίγο στο όμορφο πάρκο της Στυλίδας. Όμως ήρθε η ώρα για να πάρουμε το δρόμο του γυρισμού, για τη Λιβαδειά.»