...για τα συναισθήματα

Συνεχίζοντας να μιλάμε για τα συναισθήματα μας, στο 10 Νηπιαγωγείο Θήβας, δώσαμε στα παιδιά πρόσωπα χωρίς χαρακτηριστικά και το καθένα του έδωσε την ανάλογη έκφραση ανάλογα με το συναίσθημα που ένιωθε. Στην συνεχεία το έβαλαν στο πρόσωπο τους και μας είπαν για ποιο λόγο νιώθουν έτσι. «Είμαι χαρούμενη γιατί έπαιξα με τα παιχνίδια μου.» «Είμαι λυπημένη γιατί έκανα μια ζημιά και με μάλωσαν οι γονείς μου.» «Είμαι θυμωμένη με την μαμά μου γιατί δεν με άφησε να κάνω ποδήλατο.» Στην συνέχεια έκοψαν εικόνες από παλιά παραμύθια και ομαδοποίησαν τους ήρωες ανάλογα με το πώς νιώθουν φτιάχνοντας την αφίσα των συναισθημάτων. Χαρά, λύπη, φόβος, ντροπή, θυμός και αγάπη.

Θέλοντας να εκφραστούμε μέσα από το παιχνίδι φτιάξαμε ένα ζάρι που σε κάθε πλευρά έχει ένα συναίσθημα. Κάθε παιδί το ρίχνει και όποιο συναίσθημα δείχνει μιλάει γι αυτό. Έτσι θέλοντας να ρίξουν όλοι το ζάρι πήραν τον λόγο και τα πιο συνεσταλμένα. Αν κάποιος δεν ήθελε το συγκεκριμένο συναίσθημα έριχνε πάλι το ζάρι.

Φόβος: Κάποια μέρα φοβήθηκα πολύ όταν κάποιος ξένος χτύπησε την πόρτα δυνατά.

Ντροπή :Ένιωσα ντροπή όταν χτύπησα ένα παιδάκι και ντρεπόμουν να το πω στην μαμά μου.

Αγάπη: Νιώθω αγάπη για τη Αγγελική γιατί είναι φίλη μου και μου κάνει δώρα.

Παίρνοντας αφορμή από την αγάπη αποφάσισαν να χαρίσουν ένα δώρο σε όποιον αγαπάνε.

Έκαναν μια ζωγραφιά και γράψαμε σε ποιον την χαρίζουν. Για να γίνει πιο εντυπωσιακό το δώρο πέρασαν σε ένα κορδόνι πολύχρωμα μακαρόνια και έφτιαξαν ένα  διακοσμητικό για την ζωγραφιά.

Την χαρίζω στην μαμά μου που την αγαπώ γιατί μου παίρνει δώρα.

Αγαπώ την μαμά γιατί μου δίνει φιλάκια και αγκαλίτσες.

Θα την χαρίσω στον μπαμπά γιατί με προσέχει.

Αγαπώ τον μπαμπά γιατ αγαπάει κι αυτός.